Izačić grad

Sjeverozapadno od Bihaća na brdu Londža (n.v. 354 m) uzdiže se na strmome hridu Izačić grad, čiji tlocrt i presjek prikazuje slika. Tlocrt u sebi pored skice sadrži i slova koja pomažu za razumjevanje dijelova samog grada kako to slijedi. Grad je dug 130 m najveća mu je širina 80 m, zidine su mu još dosta dobro održane i ima tri kule, visoke po 8 m. Glavna je kula c višekutna, ostale su dvije, a i b, kvadratićne. I pravokutna zgrada d na sjeverozapadu, gdje su bila vrata, biće da je bila ulazna kula.Taj se je grad najprije zvao Berišić, poslije Dol, a sađašnje je ime od plemena Izačića dobio tek pod kraj XV vijeka. Turci ga uzeše god. 1592., a razvaljen je i doveden u ovakvo stanje godine 1836. Ovako je opisan srednjovjekovni Izačić grad prilikom istraživanja 1893. godine i kada su načinjeni tlocrt i presjek. Postoji još nekoliko crteža Izačić grada ali odstupaju od stvarnog stanja pa ih nećemo ni koristiti. Satelitski snimak brda Lonđa na kojem je postavljen tlocrt Izačić grada sa položajem kakav je uistinu bio možda ima manjih odstupanja. Izačić grad je imao tu nesreću da je tokom historije dva puta bio spaljen do temelja zajedno sa okolnim naseljima. “Po prilici godine 1835. bješe tu kavga izmeću graničara i Bošnjaka (Početkom XIX v. grad i okolina su mnogo stradali. Francuski general Marmont zapalio ga je i opljačkao 1810, a austrijski general Valdštajn 1836. Verovatno je posle Valdštajnovog pohoda napušten jer se u popisu iz 1838. uopšte ne spominje). Tada je Izačić pogorio sasvijem, te je tom prilikom mnogo pograničnog naroda stradalo i dosta starinskijeh stvari uništeno.” Nakon što je tvrđava Izačić grada uništena (porušena) njegovo kamenje se koristilo za gradnju zgrada i kuća a odvoženo je i udaljena mjesta. Zvaničnih arheoloških iskopavanja na ovom brdu nikad nije bilo.